Terug naar de welkomstpagina   Welkom - Studiereis - Landen - Reisschema - Foto's - Gastenboek
Nieuws
 

 
Nieuws
    

Nieuws

En toen kwam er een golf

Geplaatst op Zaterdag 9 December 2000, 11:30 uur lokale tijd vanuit Manilla, Filippijnen

Hoi allemaal,

Gisteren zou ik om half 3 door Southwest tours opgehaald worden van het hotel om naar het vliegveld in Caticlan gebracht te worden.

Ik had wat extra tijd genomen om uit te checken, maar dat ging allemaal hardstikke vlot dus ik was om 2 uur al klaar. Dus toen heb ik gewacht tot half 3, tot kwart voor 3 en tot 3 uur. Toen ben ik maar eens gaan vragen waar ze bleven. Gelukkig was er op dat moment net iemand van het reisbureau in het hotel op bezoek. Die begon meteen te bellen, maar ze kon niemand van Southwest Tours bereiken. Ook toen ze er iemand langsgestuurd had was er nog steeds geen spoor van hen te bekennen. Ze adviseerden mij toen maar om zelf vervoer te regelen.

Op het eiland zijn drie bootstations waar je een boot kan nemen naar een ander eiland. Nummer 2 was het dichts bij, dus daar ben ik met iemand van het reisbureau heen gelopen. Dat station bleek niet in gebruik te zijn, dus zijn we met een tricycle (fiets met bakje eraan waar je in kan zitten) naar station 3 gegaan. Gelukkig stond er net een boot naar Caticlan op het punt om te vertrekken. Voor 18 peso (nog geen gulden) wordt je in een kwartiertje naar Caticlan gebracht. Bagage gewoon op het dak leggen, die valt er toch niet af.

Van de heenreis had ik al geleerd dat ik door het water heen moest, dus ik had een korte broek aangetrokken, en mijn schoenen, sokken en een handoek in mijn rugzak gedaan. In Boracay kwam het water net over mijn enkels, dus dat was goed te doen. Toen we in Caticlan aankwamen was het wat dieper. Weer stonden er mannen klaar om iedereen te dragen, maar het water kwam bij hen tot de bovenbenen, dus bij mij tot net boven mijn knieën. Dus ik spring uit de boot het water in, en het water kwam inderdaad niet veel hoger dan mijn knieën. En toen kwam er een golf van achteren die ik niet gezien had en mij tot aan mijn navel nat maakte....

Maar ik moest nog snel door om mijn vliegtuig te halen, dus ben ik dit keer met een gemotoriseerde tricycle (waar ik met wat vouwwerk in paste, maar waar met gemak 7 filipino's in en dan nog eens een stuk of 4 bovenop passen) naar het vliegveld gegaan om in te checken. Achteraf had ik nog wel tijd gehad om me om te kleden, maar ik was allang blij dat ik een handdoek bij me had en me een beetje kon afdrogen en droge sokken en schoenen aan doen.

De vlucht was precies op tijd. Ik zat weer in precies hetzelfde vliegtuig als op de heenweg, alleen zaten er nu maar 5 passagiers in. Onderweg heb ik een boel wolken gezien en was er aardig wat turbulentie, maar toen we landden in Manilla kon je heel goed de smog-deken zien die boven de stad hangt. Vanaf het vliegveld heb ik toen een taxi genomen naar een nederlandse familie waar mijn oom Frans les moest geven en mij kon ophalen.

's Avonds zijn we nog naar feest gegaan van één van de collega's van Frans en vanochtend heb ik lekker uit kunnen slapen.

Groeten,

Bas.

Terug naar het overzicht.

Links