Nieuws

Taxi's

Geplaatst op Donderdag 23 November 2000, 22:00 uur lokale tijd vanuit Taipei, Taiwan

Hoi allemaal,

Nou, waar ik nu toch weer beland ben... Ik zit nu in iets wat op een internetcafe lijkt. Het is een rokerige kelder, vol gestouwd met iets van 20 pc's die via een netwerk met elkaar en met internet verbonden zijn. Op een stuk of 3 Nederlanders na zitten er alleen maar taiwanezen te gamen. Je kan hier een stuk of 20 spellen doen. Welke het zijn weet ik niet, want ik kan geen chinees lezen. Het is hier dan ook een gekrakeel van geluiden, van gekreun en getrompetter tot achtergrondmuziekjes en opgewonden gediscussieer tussen de spelers. Ik heb ook een of ander drankje gekregen. Ik heb geen idee wat het is, het lijkt een beetje op roosvicee of zo. Er zullen wel vitamientjes en caffeine in zitten zodat je lekker lang door kan gamen en internetten.

Vandaag zijn we voor de vierde keer naar Philips geweest. Morgen gaan we nog naar ASML en dan zit Taiwan er ook alweer op. Het bedrijfsbezoek van vandaag duurde gelukkig niet zo lang (vier dagen achter elkaar bijna hetzelfde verhaaltje over de structuur van Philips en de organisatie van de verschillende onderdelen gaat op den duur vervelen). Na de lunch (sorry, de Mac: morgen zal ik weer local food eten) (sorry 2: volgens Jessica heb ik het teveel over eten) zijn we naar een National Park geweest. De bus heeft het gehaald de berg op. Het koste wel heel wat gekraak en het was even spannend toen de bus stil moest gaan staan op een helling om te wachten op een tegenligger, maar we hebben het gered. De bovenkant van de berg was gehuld in een wolk dus een uitzicht hadden we niet. De zwaveldampen die uit de grond kwamen daar KON je gewoon niet missen. Met andere woorden: het stonk daar naar verrotte eieren. Omdat de berg vulcanisch is waren er op de top wat kokende plassen water en wat gaten in de grond waar stoom uit kwam. Ik heb er foto's van gemaakt, maar het was zo mistig dat ik me afvraag of je iets ziet.

Bergafwaarts ging het de bus een stuk beter af. De buschauffeur hield zich zelfs aan de snelheid, want er kwam een paar keer een taxi voorbijgescheurd in de haarspeldbochten. Een stukje lager hadden we wel een mooi uitzicht. Waar we stopten was een park dat in maart altijd ontzettend mooi in bloei staat (volgens onze taiwanese "reisleider"). Daar hebben we nog wat rondgelopen en ik heb daar samen met Arno een ontzettend mooie waterval ontdekt in het bos.

Nadat we de Pizza Hut zo ongeveer failliet gegeten hebben (20 nederlanders die voor 280 dollar (ongeveer 22 gulden) per persoon onbeperkt mogen eten en drinken kunnen wel wat meer op dan de gemiddelde taiwanees), hebben we het Chan-Kai-Check Memorial (ik heb geen idee of ik het zo goed typ) bekeken. Dat is best wel groot. Het is een enorm plein met drie grote gebouwen eraan. Het grootste gebouw heeft deuren die een stuk of 10 keer zo hoog zijn als ik.

Daarna zijn we met een taxi teruggegaan naar het hotel. Dat kost hier trouwens ook helemaal niets. Voor 8 gulden hebben we een taxiritje van een minuut of 10 overleefd met z'n tweeen. Gisteren was de taxi nog goedkoper trouwens.

Gisteren wilden we met een man of 20 naar een tempel even buiten de stad, een kilometer of 20 van het hotel. Volgens de busboekjes reed er een bus, maar volgens de borden bij de bushalte niet. Toen zijn we maar met een stuk of 8 taxi's naar de tempel gegaan. Na wat onderhandelen bracht onze chauffeur ons voor 150 dollar (12 gulden) met 4 personen naar de tempel. Die tempel lag bovenop een berg. Dat was wel te merken, want de weggetjes werden steeds kleiner en smaller. Na een rit van 25 minuten (voor 3 gulden per persoon!) kwamen we aan het eind van de weg waar een busstation en een paar huizen stonden. Ook was er een trap omhoog met aan weerszijden winkeltjes waar je allerlei spulletjes en eten kon kopen, net zoals je ze hier in de stad overal ziet.

Onze taxi was als vijfde vertrokken of zo, en we kwamen als eerste aan. Toen we even gewacht hadden kwam er nog een taxi aan, maar van de rest was geen spoor te bekennen. Achteraf bleek dat een paar taxi's naar de verkeerde tempel gereden waren maar later alsnog naar de goede, waardoor ze een stuk later aankwamen. Ook waren er een paar mensen uit de taxi gezet toen de chauffeur begreep waar ze eigenlijk heen wilden en niet meer wilden betalen dan het afgesproken bedrag. Uit navraag bleek ook dat wij het goedkoopst gereisd hadden.

Aan het eind van de trap met winkeltjes stond een tempel, vanwaaruit je een enorm weids uitzicht had over het grootste deel van Taipei. Je kon erg goed zien dat de stad (zoals heet Taiwan eigenlijk) tussen de bergen in is gebouwd. Er was ook een dienst aan de gang, met chinees vuurwerk op het eind. De hele tempel was ook weer ontzettend druk gedecoreerd. Elke millimeter was beschilderd of behangen met houdsnijwerk. Later zijn we nog wat verder de berg opgelopen, want uit een kaartje bleek dat ook deze tempel niet alleen op een berg staat. Na een fantastisch mooie zonsondergang gezien te hebben zijn we weer teruggewandeld naar het busstation, waar de bus stond te wachten van de lijn die we eigenlijk moesten hebben op de heenweg. De terugweg duurde wat langer met de bus, maar die was dan ook maar 30 dollar: een rijksdaalder. Net als de japanners houden blijkbaar ook taiwanezen wel van leuke deuntjes, want als er iemand op het stop-knopje drukte in de bus klonk er een leuk deuntje, dat vervolgens elke keer door alle nederlanders in de bus vrolijk meegezongen werd. De chauffeur kon er wel om lachen en was blij verrast toen hij een paar hollandse klompjes in sleutelhangerformaat kreeg aangeboden omdat hij ons binnen een kilometer van het hotel gedropt had.

We waren net op tijd terug voor het eten: we zijn naar een koreaans "bar be que" (zo stond het op de deur) restaurant geweest. In het midden van de tafel stond een soort pan waar in het midden het vlees gebakken werd en in de met water gevulde rand eromheen kon je groenten koken. Samen met een lekker gekruid sausje (natuurlijk) was het weer erg lekker. Natuurlijk zijn alle 120 flessen bier van 0,6 liter opgegaan. Het gebruikelijke gezang was weer in de verre omtrek te horen: "En Jantje gaat een biertje drinken, hi, ha, ho". Zelfs de manager van het restaurant aarzelde geen seconde toen we hetzelfde liedje zongen en allemaal in zijn richting keken en dronk in 4 seconden een glas bier leeg. Maar het mooist blijft nog het rijtje koks uit het restaurant van maandag (waar het eten voor onze neus klaargemaakt werd). Ook zij hadden geen enkel probleem met een glaasje bier. Het was er zelfs zo gezellig (we zaten als enige in restaurant en daarmee was het restaurant ook vol) dat een van de koks gewoon foto's van ONS ging maken!

Dat waren weer de hoogtepunten van de afgelopen paar dagen.

Groeten,

Bas.

Terug naar het overzicht.