Judith en Bas in Zuid-Amerika

Reisverslag

Onderstaande verslagen hebben we tijdens de reis hier gepubliceerd.

4 november 2010 22:50: Lima
Even een heel kort berichtje vanaf een zonnig terrasje in Lima (Miraflores): we gaan zo richting vliegveld en zullen proberen wat mooi weer mee te nemen.
3 november 2010 02:03: Afgelopen dagen
Zaterdag hebben we een lange busreis naar Cusco gemaakt. 's Avonds was er live muziek en vuurwerk in de stad.
Zondag excursie naar de heilige vallei. Dat viel een beetje tegen omdat de gids dacht dat wij toeristenmarktjes wel leuk vonden terwijl wij Inca sites wilden zien. Pisac was niet heel indrukwekkend, Ollantaytambo was erg mooi en toen we bij Chinchero kwamen was het al donker dus daar hebben we niets van gezien. Wel kregen we daar nog uitleg over het proces van schapenwol tot geweven stof.
Zondagavond werd in Cusco halloween gevierd: veel straten afgesloten en veel (verklede) mensen op straat.
Maandag mooie treinreis naar Aguas Calientes ("heet water"). Daar gewandeld door de jungle langs het spoor en daarna een bad genomen in de heetwaterbronnen.
Dinsdag Machu Picchu bezocht. Erg mooi, 300 foto's en bijna een half uur film geschoten (of gestoken zoals onze vlaamse vrienden zeggen). Na de uitleg door de gids ben ik nog met Karel verder gelopen naar zonnepoort voor mooi uitzicht terwijl Judith met shopaholic Arjen souvernirs ging shoppen in het dorpje.
Met bus terug naar dorpje, chocoladetaart gegeten en trein terug tot Ollantaytambo, 2 uur bussen terug naar Cusco.
3 november 2010 02:01: Isla del Sol en Uros eilanden
Vrijdagochtend hebben we de lange route terug naar beneden gelopen: die was minder steil en leidde langs een ruine van een tempel, maar die was niet heel spectaculair. Daarna met de boot terug naar Copacabana en na de lunch met de bus de grens over naar het derde en laatste land van de reis: Peru. De grensformaliteiten gingen best wel vlot met een vrolijke grenswacht aan de boliviaanse kant.
Na een flinke busreis in een krappe warme lijnbus kwamen we aan in Puno, waar we direct op de boot stapten naar de beroemde (en zeer toeristische) drijvende rieteilanden van Uros.
Die eilanden zijn gemaakt van dikke plaggen van de wortels van het riet met daarop verschillende lagen rietstengels. Daar bovenop bouwen ze huisjes van riet, bogen van riet en uitkijktorens voor de toeristen. Verder maken ze boten en souvernirs van riet, stoken ze riet in de oven, en eten ze zelfs de witte kern van het riet.
Verder is het erg toeristisch: overal boten met toeristen en tijdens de uitleg wordt benadrukt dat de mensen leven van het toerisme en wat een fantastische souvernirs ze met de hand maken. Ook mag je voor 5 soles (1,25 euro) mee in een rieten boot waarbij eerst de vrouwen en daarna de kinderen een liedje zingen.
's Avonds hebben we met z'n tweeën heerlijk gegeten in een pizzeriaatje (die je overigens erg veel hebt in Bolivia en Peru).
30 oktober 2010 03:16: La Paz en Isla del Sol
Woensdagochtend hebben we nog wat pleinen en kerken bezocht en het drukke straatleven van La Paz, waaronder mensen verkleed als zebra's die mensen helpen oversteken bij zebrapaden.
De middag hebben we besteed aan het souvernirs shoppen. Daarna zijn we gaan eten bij Sol y Luna, een bar/restaurant met een Nederlandse eigenaar (die er op dat moment niet was). We hebben daar bitterballen gegeten, de erwtensoep en hutspot hebben we niet besteld. Leuk tentje, lekker eten, alleen jammer genoeg een onervaren serveerster waardoor we onze voorgerechten en hoofdgerechten tegelijkertijd kregen. Maar dat werd netjes opgelost met 10% korting op het eten.
Donderdag hebben we een "lijnbus" genomen richting Copacabana. De bus ging eerst een aantal hotels langs om iedereen op te pikken voordat we La Paz uit reden. Bij het Titicaca meer moesten we het water oversteken: de bus ging op een (houten) pont, de passagiers in twee kleine bootjes.
Nadat iedereen weer bij de bus was na het plassen reden we verder totdat we een wegblokkade tegen kwamen: het schijnt hier vaker voor te komen dat mensen staken en dan de wegen blokkeren.
Na een uur wachten kwam de chauffeur met een plan: iedereen loopt 1 voor 1 langs de blokkade en de bus gaat via zandweggetjes via het dal. En dan maar hopen dat de stakers het niet door hebben of er niets tegen doen.
Het kostte ons flink wat vertraging, maar uiteindelijk kwamen we aan in Copacabana waar we na de lunch een bootje pakten naar Isla del Sol. Daar aangekomen hebben we de berg beklommen waar het hotel bovenop staat: een klim van zo'n 400 meter. Normaal niet zo moeilijk, maar als je al op 3880 meter boven zeeniveau begint ren je niet zo even naar boven. We waren net op tijd om de zonsondergang mee te maken en te genieten van het uitzicht over het Titicaca meer. Na het eten hebben we het pakket geofferd dat we op de heksenmarkt in La Paz gekocht hadden om de goden gunstig te stemmen voor een goede reis, geluk, gezondheid, en nog veel meer.
27 oktober 2010 16:25: La Paz
De nachtelijke busreis van Uyuni naar La Paz was niet echt aangenaam. Het eerste stuk tot Oruro was zo hobbelig dat ik niet weet of al mijn organen nog op de juiste plek zitten. Gelukkig had ik oordoppen meegenomen, anders waren we ook nog doof geworden van het gerammel van de bus. De bus zelf kon er blijkbaar ook niet tegen, want we hebben nog anderhalf uur stil gestaan met pech. Dat was wel even een momentje om wat slaap in te halen.
Na Oruro zaten we in een andere bus en reden we over vlakke asfaltwegen in plaats van hobbelige zandwegen door de bergen. Dus hebben we toch nog 3 uur kunnen slapen.
Na aankomst in La Paz zijn de meesten dan ook eerst nog een paar uur op bed gaan liggen.
Die middag hebben we een citytour gedaan met onder andere de rijkere (lager gelegen) delen van La Paz), de Valle de la Luna met aparte erosie structuren, het voetbalstadium met een replica van een tempel er voor, het centrale plein waar de president werkt en het congres gevestigd is (en een heleboel duiven), een straatje waar je nog een beetje de spaanse invloeden kunt zien (er zijn niet veel oude gebouwen bewaard gebleven), en natuurlijk de heksenmarkt met de beroemde lama foetussen en allerlei beeldjes die allerlei betekenissen hebben zoals energie, vruchtbaarheid, financiële voorspoed, enzovoort.
In het restaurant waar we gegeten hebben kregen we na afloop een borrel van het huis: een boliviaanse pisco. Die werd ingeschonken uit een wekfles met een doek eromheen. Natuurlijk lieten ze pas na afloop zien wat er in de wekfles zat: een slang!
Vandaag hebben we nog een hele dag in La Paz voor wat sightseeing en souvernirs shoppen.
(lokale tijd 10:25 uur)
27 oktober 2010 03:39: Uyuni
De busrit van Potosi naar Uyuni over de hoogvlakte (Altiplano) van Bolivia was erg mooi. Veel mooie vergezichten, lama's, vecuña's (soort kleine wilde lama), geiten, dorpjes, enzovoort.
Toen we in Uyuni aan kwamen was het al donker, maar de volgende ochtend konden we duidelijk zien dat het eigenlijk maar een saai arbeidersdorp is: brede straten, geen mooie architectuur, stoffig.
Wat wel indrukwekkend is, is de 10.000 km² grote zoutvlakte in de buurt van het dorp. De hele groep is mee gegaan op jeep excursie na de nodige voorzorgsmaatregelen getroffen te hebben: hoge factor zonnebrand creme, petje, zonnebril en water mee.
Eerst hebben we kunnen zien hoe het gewonnen zout gedroogd, vermalen en verpakt wordt (met de hand!). Daarna zagen we hoe het zout op de vlakte losgehakt wordt en in bergjes te drogen gelegd wordt.
Vervolgens reden we verder naar het zout hotel dat helemaal van zout gemaakt is, en naar een "eiland" op de zoutvlakte waar mooie kaktussen groeien en een paar lama's liepen (voor de toeristen).
Als laatste zijn we nog ergens in het midden gestopt om foto's te maken van een stukje ongerepte zoutvlakte zonder hordes toeristen zoals bij het eiland (waar je trouwens 15 bolivianos moest betalen om er op te mogen).
De dag sloten we af met een bezoek aan het locomotieven-kerkhof bij Uyuni: een heel stel stoomlocomotieven dat daar gewoon achtergelaten is op een stuk ongebruikt spoor.
24 oktober 2010 17:35: Potosi
De busreis naar Potosi was gisteren erg mooi. Veel mooie uitzichten over het berglandschap, lemen hutjes, kuddes schapen en geiten en mensen met kleurige kleden en hoedjes op. Onderweg zijn we een paar keer gestopt om foto's te maken, te plassen en om te wennen aan de hoogte.
Toen we 's middags aan kwamen in de hoogste stad van de wereld hebben we eerst even gerust en daarna het door zilverwinning rijk geworden stadje bezocht. Het is niet groot maar stikt van de kerken die rijkelijk versierd zijn.
Ook hebben we natuurlijk het voormalig muntgebouw bezocht waar ze tot 1951 (zilveren) munten gemaakt op machines die eerst met ezels, daarna met stoom en tenslotte elektriciteit aangedreven werden.
Het bezoek aan de zilvermijnen hebben we maar over geslagen omdat ik toch wel een beetje last kreeg van de hoogte. Toch nóg rustiger aan doen dus.
Het hotel is erg luxe volgens de standaarden hier: er is namelijk verwarming! En dat is ook wel nodig, want gisteravond heb ik de fleece trui al aan gehad. Overdag is het wel lekker warm.
23 oktober 2010 03:41: Koken
Vanochtend zijn we naar het klooster La Recoleta gelopen. Dat ligt op een heuvel en was best inspannend vanwege de hoogte waarop Sucre ligt. Maar het was zeker de moeite waard: tijdens de privé rondleiding kon Judith mooi alles vertalen. We hebben onder andere een indrukwekkende verzameling hele oude schilderijen en boeken gezien, en hebben het koor van de kerk met veel houtsnijwerk van dichtbij mogen zien.
Het uitzicht vanaf het plein voor het klooster was ook bijzonder mooi. Bij de kraampjes die er stonden heeft Judith een mooie tas gevonden voor 35 bolivianos, zo'n 3,50 euro.
Na een kleine lunch zijn we naar beneden gelopen naar een marktje waar we api in poedervorm gekocht hebben voor Mariska. Twee verschillende traditionele api van paarse mais, en eentje met appel. Api is een traditioneel boliviaans maisdrankje. We hebben het zelf nog niet geproefd eigenlijk.
Daarna hebben we in het park nog even mensen gekeken en nog wat gedronken (op grote hooge moet je veel drinken) voordat we begonnen aan de kookworkshop.
Na een korte introductie en kennismaking met Doña (de kokkin van het educatief centrum) zijn we naar de markt gegaan om boodschappen te doen. Samen met een boliviaanse is het een stuk makkelijker om foto's te maken van de volgepakt en kleurrijke stalletjes.
Onder leiding van Doña hebben we een heerlijk coq au vin op zijn boliviaans gekookt, met chicha (gefermenteerde maisdrank) in plaats van wijn, wortels, uien, tomaten, aardappel, pasta, peterselie, komijn en nog een paar dingen.
Het was erg gezellig en leuk om te doen. Van het resultaat hebben we samen met de cafe medewerkers heerlijk genoten.
Onderweg naar het hotel kwamen we nog een haloween optocht tegen met muziek, dans en vuurwerk.
(lokale tijd 21:40 uur)
22 oktober 2010 14:30: Sucre
Met het vliegtuig ben je in 25 minuten in Sucre vanuit Santa Cruz, de bus doet er 20 uur over! Blij dus dat wij de snelle route genomen hebben.
Vanuit het vliegtuig kun je al de grote verschillen in landschap zien: rond Santa Cruz is het vlak en groen, voornamelijk graslanden. Sucre ligt tussen bergen met hier en daar wat bomen, maar vooral huisjes en zand. Het is gelukkig niet heel stoffig omdat het af en toe regent (zoals gisteren middag). Ook is het hier wat frisser: 20 graden overdag, 10 graden 's nachts.
Het hotel is prima: 2 mooi binnenplaatsjes met de kamers er omheen. Helaas is wel een rugzakje van 1 van de medereizgers (Fre) gestolen, waarschijnlijk in de chaos van het uitladen van de koffers. Dat illustreert maar weer hoe goed je op je spullen moet passen hier.
Na een eerste blik oo Sucre en een lunch zijn we naar Cafe Amsterdam gegaan waar een nederlandse vrouw (Linda) geld probeert te verdienen voor het educatieve centrum Centro Educativo Ñanta. Hiermee helpt ze straatverkopers zodat ze naar school kunnen, fatsoenlijk te eten krijgen (waar ze wel een symbolisch bedrag voor moeten betalen) en soms ook onderdak krijgen. Dit doet ze onder andere door rondleidingen in de stad te organiseren die door de jongeren gegeven worden.
Op die manier hebben we uitleg gekregen over de historie van Sucre en Bolivia, verschillende gebouwen en enkele graven en monumenten op de begraafplaats. Ook hebben we een grote markt bezocht die nog niet echt door toeristen ontdekt is. Erg mooi om te zien, die enorme hoeveelheden groenten, kruiden, vlees, aardappels (komt oorspronkelijk hier vandaan!), fruit, coca bladeren, slippers gemaakt van autobanden, mysterieuze drankjes en kruiden, lama foetussen, kleren (ook tweedehands), en ga zo maar door.
Tusssn alle handelswaar zitten meestal vrouwen, soms met kinderen. Hun handelswaar en kinderen dragen ze op hun rug in gekleurde doeken. Judith heeft er een gekocht op de markt, omdat ze er altijd spijt van heeft gehad dat ze dat niet in Guatemala heeft gedaan.
Sucre is een veel mooiere stad dan Santa Cruz, veel meer hoe ik me Bolivia voor gesteld had: in het centrum mooie witte gebouwen en kerken rondom een centraal plein/park waar altijd veel mensen zitten te lunchen, krant lezen, schoenenpoetsen, schaken, enzovoort. Daar buiten wordt het steeds minder verzorgd en armer naarmate je verder van het centrum komt. Veel auto's en busjes en je moet goed uitkijken met oversteken, maar niet wachten totdat er niets aan komt, want dan kom je nooit aan de andere kant.
Vandaag hebben we een beetje uit kunnen slapen. Zometeen gaan we Sucre nog even in, en om 3 uur krijgen we een workshop boliviaans koken die Linda op ons verzoek geregeld heeft.
We hebben nog geen last van de hoogte, alhoewel we wel merken dat we eerder kortademig worden. Morgen zullen we het wel gaan merken als we naar Potosi gaan, want dat ligt op 4000 meter hoogte.
(lokale tijd 8:29 uur)
20 oktober 2010 22:05: Santa Cruz
Na een lange treinrit van 14 uur kwamen we vanochtend rond 8 uur aan. De stoelen in de trein zaten best lekker (Super Pullman Express), maar waren qua beenruimte weer niet berekend op europeanen. Net als de vliegtuigen hier hebben ze voetensteuntjes gemonteerd aan de stoel voor je die je naar beneden kan klappen als je niet met je voeten bij de grond komt. Vooral Judith heeft als lange (en mooie) europeaanse geen gebrek aan belangstelling hier.
In de trein hebben we een avondeten en ontbijt geimproviseerd met brood, creamcheese en komkommer of paprika, met een banaantje toe.
Bolivia is duidelujk goedkoper dan Brazilie, waar je eigenlijk gewoon nederlandse prijzen betaalt.
De cultuurshock is nog niet heel groot, omdat Santa Cruz veel westerse invloeden gekend heeft. Dat zal morgen anders zijn als we naar Sucre vliegen. Wat dan ook anders is, is de hoogte. We kwamen Bolivia binnen (na 20 minuten wachten totdat de siesta van de grenswachten voorbij is) op 100 meter boven zee niveau. Santa Cruz ligt op ongeveer 400 meter, maar Sucre op 2700 meter!
Dat wordt rustig aan doen en veel coca thee drinken. Vandaag doen we ook rustig aan omdat het hier snikheet is. Het is half bewolkt en er waait wel een windje dat iets verkoeling geeft.
We hebben vandaag daarom een plein en een marktje bekeken, en daarna een taxi genomen naar de dierentuin. Ik heb een fantastisch filmpje kunnen maken dat illustreert hoe een luiaard aan zijn naam komt.
Over filmpjes gesproken (dit verhaal hangt wel aan elkaar van de bruggetjes volgens mijl..): we hebben tot nu toe 818 foto's en 110 filmpjes (bijna 1 uur) geschoten. Qua foto's liggen we aardig op schema om de 16GB vol te krijgen, met filmen zijn we nog een beetje te voorzichtig: we hebben 4 uur filmcapaciteit bij ons (32GB). De filmcamera bevalt tot nu toe uitstekend, alhoewel het wel tegenvalt om filmpjes te maken die niet al te veel bewegen.
(lokale tijd 16:06 uur)
19 oktober 2010 18:51: Corumba
We hebben net geluncht in Corumba, een stadje aan de grens met Bolivia. Het is hier erg warm, meer dan 30 graden.
Geen tijd om meer te typen.
19 oktober 2010 12:49: Reacties en trein
Erg leuk om jullie reacties te leze! Dat is altijd het eerste dat we lezen als we wifi of een internetcafe gevonden hebben.
Het is uitstekend weer hier: blauwe lucht en lekker warm.
19 oktober 2010 00:24: Piranha's en paarden
Piranha's vissen blijkt niet heel moeilijk te zijn: in een kwartiertje hebben we er met de groep en 6 hengels zo'n 20 vissen gevangen en netjes weer terug gegooid.
Daarna zijn we gaan paardrijden. Eigenlijk was het meer knolhobbelen, want het ging stapvoets. Weer veel vogels en koeien gezien.
Morgenochtend gaan we met de bus naar het grensstadje Corumba waar we de grens met Bolivia over steken en van daar de nachttrein naar Santa Cruz nemen.
(lokale tijd 19:25 uur)
18 oktober 2010 16:56: Vogels
Al tijdens de busrit naar Pantanal over grotendeels onverharde wegen hebben we veel vogels gezien: ibissen, papegaaien, kaaimannen (oh nee, dat zijn geen vogels).
Toen we aankwamen hebben we geluncht en zijn met een open jeep op safari gegaan. Dat was in het begin erg aangenaam, want sinds we in Bonito zijn is het hier een graadje of 25. Later begon het te regenen en werd het koeler. Onderweg hebben we kaaimannen, capibara's en weer heel veel vogels gezien: diverse soorten ibissen, kaketoes, ooievaars, parkieten, papegaaien en nog heel veel andere soorten.
Met de muggen valt het, ondanks de regen, best wel mee. Voor mij dan, want Judith wordt altijd en overal lek geprikt.
Vanochtend zagen we vanuit de badkamer de capibara's al rondlopen. Tijdens het kanoën hebben we heel veel kaaimannen gezien, zowel in het water als in de berm (volgens Judith). Ze zijn totaal niet agressief dus je kunt erg dichtbij komen. Toen we er eentje met een jong tot op anderhalve meter naderden begon hij/zij te blazen, dus hebben we maar een beetje meer afstand genomen.
Vanmiddag gaan we paardrijden.
De groep waar we mee reizen is erg gezellig. Er is wel een beetje een tweedeling: de 50minners (met z'n vijven) en de 50plussers.
Elke maaltijd eten we veel fruit achteraf: verse ananas, meloen, banaan, appel. De brazilianen houden wel van zoet eten: bij elke maaltijd staan er cake en zoete hapjes op tafel.
De fazenda waar we nu zitten midden in Pantanal heeft gewoon stroom en internet, maar geen gsm ontvanst.
De lokale tijd is weer een uurtje verschoven in verband met zomertijd. Als we morgen de grens met Bolivia over gaan dan moeten we de klok weer verzetten, want Bolivia doet niet aan zomertijd...
(lokale tijd 11:55)
17 oktober 2010 11:52: Grot en snorkelen
Gisteren hebben we een druipsteengrot bezocht met een meer op de bodem. De grot (Lago Azul) is niet heel diep, waardoor het zonlicht in het water schijnt.
Daarna hebben we gesnorkeld op 1 van de meest heldere rivieren ter wereld: de Rio Sucuri. Erg mooi, zelfs zonder bril.
Nu zitten we aan het ontbijt, want zometeen om 6 uur komt de bus voorrijden voor een 6 uur durendd rit naar Pantanal.
(lokale tijd 5:50)
16 oktober 2010 04:32: Lange reisdag
Vanochtend 5 uur in de bus gezeten langs de kust (het is wel duidelijk waarom die Costa Verde heet) en door de bergen naar Sao Paulo. Vanaf daar anderhalf uur gevlogen naar Campo Grande. Het landschap is daar helemaal anders: vlak, grasland met hier en daar een boom. Dat hebben we tijdens de 4 uur durende busreis naar Bonito uitgebreid kunnen bekijken.
Het is hier trouwens een uur vroeger, dus het verschil met Nederland is nu 6 uur.
Toen we om half 7 bij een wegrestaurant wilden eten werd stiekem het buffet weer aangezet. Dat kon niet voorkomen dat alles koud was. Ze wilden nog wel een schnitzel en eitje bakken voor ons, maar dat was ook niet zo'n succes. Dit alles onder het motto: kost niets, maar dan heb je ook niets.
(lokale tijd 22:30 uur)
14 oktober 2010 23:18: Paraty
Gisteravond zijn we naar een charuscaria (of zoiets) geweest: een grill restaurant waar ze aan tafel langs komen met spiesen vlees waar je een stukje van kan krijgen. Onbeperkt eten voor 20 reais (ongeveer 9 euro). Dat kwam goed uit, want ik had best wel trek na 5 uur lopen.
Vanochtend zijn we met de boot terug gegaan naar het vasteland en met de bus naar Paraty, een mooi klein stadje aan de kust in portugees koloniale stijl.
Morgen een lange reisdag.
(lokale tijd 18:20)
13 oktober 2010 23:21: Zon!
Dinsdag hadden we eindelijk een zonnige dag in Rio! Copacabana lag meteen vol met mensen, de boulevard was afgesloten voor autoverkeer en het zag er meteen totaal anders uit. Inderdaad een paar kleine bikini's gezien, maar niet aangedurfd om daar een foto van te maken :-)
's Ochtends hebben we een (begeleide) tour gedaan door een favela (sloppenwijk). Vantevoren werd aangegeven waar we wel en niet foto's mochten maken, want de favela's zijn het terrein van verschillende bendes. Toen we de wijk in reden kon je duidelijk zien dat er iemand op de uitkijk stond voor de politie. Nadat we uitgestapt waren duurde het niet lang of iemand kwam bij de gids informeren wat we kwamen doen en zagen we iemand met een groot geweer lopen. Vooral in de hoofdstraat hebben we nog een paar keer groepen jongens (ja, geen mannen) gezien met grote machinegeweren of met pistolen in de broekriem. Daar mochten we dus niet fotograferen. Wel hebben we over de favela uitgekeken en door verschillende steegjes gelopen. Wat ons opviel is het grote verschil met Zuid Afrika: alle huizen zijn hier van steen en hebben (gratis) elektra en kabel-tv. Er wordt door de regering veel geld gestoken in het verbeteren van de leefomstandigheden. Ook hebben we in Zuid Afrika in de townships niet zo openlijk wapens gezien.
Na de tour was het tijd om de koffer in te pakken voor de reis naar Angra dos Reis, een busreis van zo'n 4 uur, die nu maar 3 uur duurde vanwege het weinige verkeer in Rio. Dat heeft ons echt meerdere malen veel tijd gescheeld. Tijdens de busreis stond de berm in de brand of zo, er hing in ieder geval een dikke rookwolk over de snelweg. Net voordat we de rookwolk in reden zagen we op de andere weghelft dat verschillende auto's achterop een vrachtwagen reden. Sommige vlogen door de lucht. Gelukkig mag je maar 90 op de snelwegen hier, maar later hoorden we op het nieuws dat er toch 2 doden bij gevallen waren.
In Angra dos Reis konden we tijdens het wachten op de boot naar Ilha Grande nog wat rondkijken in de haven. Leuk om te zien hoe ze vis aan het uitladen waren: gewoon met de hand in een plastic ton. Op Ilha Grande zitten we in een "pousada": een binnentuin met hotelkamers eromheen die in de tuin uitkomen.
Vandaag hebben we een wandeling (van 2,5 uur enkele reis) gemaakt naar Praia Lopes Mendes, naar verluidt het mooiste strand van Brazilië. Het is inderdaad een erg mooi strand, maar ik vond het niet het mooiste die ik ooit gezien heb. Wel nog even een verfrissende duik genomen in de heldere zee. Daarna is een deel van de groep terug gelopen en een deel met de boot terug gegaan. Bas zat bij de eerste groep, Judith bij de tweede.
En dan zit ik nu weer een verslag te typen omdat we nog wat tijd over hebben voordat we zo gaan eten. Foto's laten nog even op zich wachten, want ik heb nog geen fatsoenlijk draadloos internet gevonden, en de computers hier zijn niet altijd zo betrouwbaar dat ik mijn telefoon daar in durf te pluggen.
Bedankt voor jullie reacties tot nu toe!
(lokale tijd 18:21 uur)
12 oktober 2010 00:23: Strand en Rio centrum
Gisteravond hebben we in een kilo-restaurant gegeten: een uitgebreid buffet waar ze na het opscheppen je bord wegen zodat je per gewicht kunt afrekenen. Behalve een gewoon buffet hadden ze ook een lekker toetjesbuffet met diverse soorten taarten :-)
We hebben gisteren de sambaschool overgeslagen omdat we meer zin hadden om op het beroemde Copacabana strand een biertje/sapje te gaan drinken. Dat beviel erg goed, totdat er een buitje viel.
Vandaag hebben we Rio centrum bekeken: marktjes, oude gebouwen, grote nieuwe (lelijke) flatgebouwen, de kathedraal, kerken, bibliotheek en een paar parken. Omdat er voor het oude trammetje een rij stond van 2 uur hebben we die met de hele groep maar overgeslagen. Omdat morgen een nationale feestdag is in Brazilie hebben veel mensen hier vandaag vakantie genomen om een lang weekend weg te kunnen. Daarom is het verkeer ook bijzonder rustig voor Rio. Wel bijzonder is dat de richting van het verkeer op sommige wegen omgedraaid wordt om de grote verkeersstromen te kunnen verwerken.
Na de sightseeing tour hebben we een tapas bar opgezocht die in de reisgids staat. Erg leuk tentje: geen toeristen, alleen maar locals en erg lekkere tapas.
Daarna hebben we nog even onze schoenen uitgetrokken op het Copacabana strand om toch nog even het zand en de zee te voelen. Veel mensen liggen er niet op het strand omdat het niet heel warm is: een graad of 22 met af en toe een buitje en op het strand een fris windje. Door dat windje zijn er wel indrukwekkende golven te zien.
(19:23 uur lokale tijd)
10 oktober 2010 23:43: Corcovado en Santa Teresa
We zijn vandaag met de groep mee geweest naar het christusbeeld dat boven Rio de Janeiro uit torent: de Corcovado. Vanaf daar, maar ook onderweg al heb je een fantastisch uitzicht over Rio en omgeving. De verschillende stranden en wijken zijn mooi te zien. Het beeld staat op een berg in het grootste binnenstedelijke bos ter wereld. Het is al een beetje oerwoud, inclusief apen en gekleurde vogels.
Na het uitzicht hebben we de wijk Santa Teresa bezocht: een kunstenaarswijk in opkomst. Er rijdt een 100 jaar oud trammetje door heen en overal zie je kunstzinnige grafiti-schilderingen. De sandwich die we daar gegeten hebben is rijkelijk belegd: het leek eerder vlees met een broodje dan andersom. Een foto daarvan staat op de foto pagina.
Het optrekken met de groep valt erg mee, het is gezellig en er is nog een wat jonger stel dat al eerder naar Rio gegaan was en we daarom vanochtend pas ontmoet hebben. We gaan dan ook straks met de groep bij een kilo-restaurant eten: een buffet dat je afrekent per kilo die je op je bord schept. Daarna gaan we een samba-school bezoeken waar ze alvast oefenen voor het braziliaanse carnaval.
(18:43 lokale tijd)
10 oktober 2010 23:28: Portugees is grappig
Een nieuwe map maken op een portugese Windows heet "Novo pasta" :-)
10 oktober 2010 14:56: Oh ja
De tijden die bij de reisverslagen komen te staan zijn de nederlandse tijden, het is hier nu iets voor 10 uur 's ochtends.
10 oktober 2010 14:55: Lange reis, mooi weer
Gisteren hebben we een hele lange reisdag gehad: 's ochtends om vijf uur opgestaan in Apeldoorn, en na een autorit, twee vliegreizen, een busrit en heel veel wachten lagen we zo'n 24 uur later in bed.
Veel spannende verhalen heb ik nog niet, want we kwamen 's nachts aan en het is hier nu ochtend. We hebben zo de eerste groepsbijeenkomst waarin onze reisbegeleider Jasha ons wat dingen gaat vertellen.
We gaan vandaag mee met de excursie die hij georganiseerd heeft, eens kijken of ons dat bevalt en of we de rest van de groep bij kunnen houden: wij zijn veruit de jongste (het grootste deel van de groep is 2x onze leeftijd...).
Het weer hier is prima en we zitten vlakbij het beroemde Copacabana strand, dus het vakantiegevoel is helemaal aanwezig.